Ik noem het Singel 0. Het is nu nog een garage zonder electriciteit en verwarming,
met een erg lelijke toegangsdeur, maar het zal over een aantal maanden een mooie
nieuwe werkruimte zijn.
Vaak beginnen veranderingen met een vaag ongenoegen.
In dit geval over de te grote verwevenheid van wonen en werken. Als de werkdruk
hoog is, zijn twee deuren tussen de woonkamer en de werkruimte te weinig om niet
's avonds nog een uurtje aan de slag te gaan.
Dus toen de mogelijkheid zich voordeed om op nog geen 100 meter van ons huis
een geschikt pand te kopen, hebben we geen moment geaarzeld. Een prettiger
afstand tussen wonen en werken kan ik me op dit moment niet voorstellen.
Zo'n pand is een project op zichzelf. Behalve de toekomstige werkruimte bestaat het
uit een woonhuis. Weliswaar gaan wij daar niet zelf wonen, maar de indeling en
aankleding van het huis vormen een te leuke klus om niet serieus op te pakken.
Ik surf me suf naar vloerbedekking en keukenapparatuur, schuur en plamuur de
kozijnen en regel van alles met de verbouwers.
In die hectiek is het soms een verademing om rustig aan een boek te werken,
genietend van het uitzicht dat ik straks zal missen.