In sommige kleine dorpen op het groninger platteland beperkt de status van de plaatselijke brievenbus zich tot 'buslichting tijdens bestelling'. Dat geldt ook voor ons dorp. Ik weet nooit zeker wanneer de bus gelicht wordt.
Het komt dan ook vaak voor dat ik aan het eind van de middag naar het volgende dorp fiets omdat daar een brievenbus hangt die pas na 18.00 uur wordt gelicht.
Toen ik gisteren een knieboek naar de brievenbus bracht, moest ik er aan denken dat mensen die het boek bestellen niet weten dat ik meestal 4 kilometer heen en terug fiets om het boek op de post te doen. Behalve dat ik het boek graag zo snel mogelijk wil toesturen, betekent elk besteld boek op die manier ook een kleine training voor de spieren.
Zo draagt iedereen die Stilstaan bij een nieuwe knie bestelt er aan bij dat ik even vol op de trappers ga. Voor een nieuwe knie blijft trainen belangrijk, ook als is hij al een paar jaar oud.
De operatie is nu ongeveer vier weken geleden. Letterlijk en figuurlijk sta ik steeds meer op eigen benen. Met veel dingen kan ik me al een stuk beter redden. De was opvouwen en boontjes doppen heb ik steeds wel gedaan, mits de was en de boontjes me werden gebracht. Afdrogen gaat in principe ook wel, als ik maar op een plek zit van waaruit ik overal goed bij kan.
Eten koken is lastiger. Ik zit dan wel op een hoge stoel, maar het zout is nét te ver weg en de schaal staat juist in het kastje waar de stoel voor staat. De pannen staan te hoog om in te kijken. Een aanrecht is om bij te staan. Ook al zit je op een hoge stoel. Is normaal gesproken één stap opzij voldoende om iets te pakken, nu moet je opstaan - stoel opzij - kruk pakken of steunen op het aanrecht - een stap zetten - en vice versa. Erg omslachtig en erg frustrerend. Koken doe ik liever met z'n tweeën.
Ik kan inmiddels lang genoeg staan om 's ochtends koffie te zetten en een broodje te maken. Met het ontbijtblad naar de kamer lopen zonder alles onderweg te verliezen is echter teveel gevraagd. Dat laat ik nog even aan m'n mantelzorger over.
Douchen doe ik nog zittend. Maar ik wil eigenlijk over een paar dagen proberen om gewoon weer staand onder de douche te gaan. Krukken onder handbereik. Voor de zekerheid.
